درادامه بحث نیازهای ما به پاسداشت محرم وعاشوراءاز بعد دیگر مساله را مورد بحث قرار می دهیم وآن بعد اجتماعی است هر اجتماع کوچک وبزرگ برای حفظ وادامه حیات و رشد خود احتیاج به محور ها و مراکز مشترکی دارد که به تفرق ها وتنوع ها واختلافات وحدت وانسجام وهمراهی می بخشد .
وهمه افراد واصناف مختلف بر این مرکز ومحور گرد می آیند وتمام تفاوت ها وتمایزها در پرتو این مرکزیت مشترک رنگ می بازند و هر جامعه ای سعی می کند این امور مشترک را پاس بدارد تا حلقه اتحاد اجتماع از هم نپاشد
و محرم وعاشوراء وامام حسین علیه السلام جزو مهم ترین ارکان وحدت بخش در جامعه ماست در محرم وعاشوراء هیئت ها ومساجد وتکیه ها مملو مردم از همه نوع تیپ وقشر وتفکر می شود همه رنگ ها رنگ می بازند وهمه یک دل و یک رنگ می گردند .
به گونه ای که حتی بسیاری از کسانی که در مراسمات دیگر مذهبی کمتر حضور دارند در این محفل جمع می شوند و مجلس سالار شهیدان فقط به حضور صرف نیز خلاصه نمی شود بلکه همراه همدلی وهنوایی است مردم باهم ناله وندبه وگریه می کنند وبر سر وسینه می زنند.
در واقع در مجلس آقا همه به بهانه ابراز عشق به یک محبوب و معشوق گرد امده اند به یک شیوه وشکل واین وحدت در هدفی این گونه مقدس ومتعالی یعنی عشق به سرور خوبان و اتحاد درراه که شیوه ای مردمی وهمگانی وعاطفی است از مناظر ومظاهر بی بدیل حیات اجتماعی ماست.
واین نعمت وبرکت بی نظیر را خداوند به برکت امام حسین به ما داده است همین حس در کنار هم بودن باهم ابراز عشق وعلاقه کردن ومعشوق ومحبوبی مقدس را باهم زمزمه وفریاد زدن در مانگر بسیاری از مشکلات ومعضلات روحی وروانی اجتماع است .
واین پیوند وهمدلی وهمراهی اجتماعی خصوصا در دوره معاصر که علایق وارتباطات اجتماعی به شدت تنزل کرده وفردیت افسار گسیخته زندگی غربی بر همه جا سایه افکن گشته بسیار مغتنم وذی قیمت است بنابراین محرم وعاشوراء وامام حسین در کنار سایر برکات برای ما تضمین کننده روح حیات و وحدت جامعه است
ومی دانیم که زنده بودن اجتماع هم با اتحاد وهمدلی پابر جا می ماند بنابراین همه ما فارغ از وسوسه خناسان وشبهه افکنی بیمار دلان قدر نعمت عظمی مجالس امام حسین را بدانیم که زنده نگه داشتن محرم زنده داشتن خود واجتماع ماست بدانیم که ما به این پاسداشت نیازمندیم و روح وجان وجامعه وزندگیمان در پرتو نام حسین است که بقاوقرار ودوام می یاید.
انشالله باز درباره برکات محرم سخن خواهیم گفت